مهدى (خلیفه) دستور داد که در نزدیکى منزل «قبر العبادى» چاهى را براى رفع عطش حاجیان حفر نمایند، تا اینکه بیشتر از صد قامت کنده شد. در حال کندن بودند که دریچه‏اى باز شد که در آن هوا بود و فهمیده نمى‏شد قعر آن چیست؛ چون تاریک بود و باد نیز زوزه مى‏کشید، دو مرد را با طناب به پایین فرستادند، وقتى بیرون آمدند، رنگشان تغییر کرده بود و گفتند: صداى هوایى شنیدیم و خانه‏هایى را دیدیم و مردان، زنان، شتر، گاو و گوسفند مشاهده کردیم که وقتى دست به آنها مى‏زدیم، غبار مى‏شدند. مهدى (خلیفه) از فقها در این مورد پرسید ولى هیچ کدام نتوانستند پاسخ بدهند. امام کاظم- علیه السّلام- نزد مهدى آمد و مهدى آن را از حضرت پرسید حضرت فرمود: آنان «اصحاب احقاف» و باقى مانده قوم عاد بودند که زمین، آنان را در خود فرو برد
جلوه‏هاى اعجاز معصومین ص470